Definicja logarytmu
Niech a i b będą liczbami dodatnimi oraz
Wartość logarytmu może być dodatnia, ujemna lub równa zero. Z określenia logarytmu wynikają podane niżej własności: gdzie: Z definicji logarytmu wynikają natomiast następujące równości: gdzie: Logarytmem naturalnym nazywamy logarytm o podstawie e Funkcja logarytmiczna
Niech Sporządzimy teraz wykres funkcji logarytmicznej, korzystając z następującego twierdzenia:
Wykres funkcji
Wykres funkcji logarytmicznej nazywamy krzywą logarytmiczną. Krzywe logarytmiczne o równaniach Własności funkcji logarytmicznej:
Własności logarytmów
Jeżeli a, x i y są liczbami dodatnimi oraz
Jeżeli a, x i y są liczbami dodatnimi oraz
Jeżeli a, x są liczbami dodatnimi oraz
Jeżeli a, b, x są liczbami dodatnimi oraz Logarytmy dziesiętne
Logarytmy o podstawie 10 nazywamy logarytmami dziesiętnymi lub briggsowskimi - od nazwiska angielskiego matematyka Henry Briggsa, który w 1614 roku wprowadził je po raz pierwszy. Zamiast Logarytmy dziesiętne znalazły duże zastosowanie w obliczeniach astronomicznych i inżynierskich. Z tego powodu zostały ułożone tablice wartości tych logarytmów (patrz: tablice) i skonstruowano suwak logarytmiczny. Obecnie znaczenie logarytmów zmalało ze względu na wprowadzenie do powszechnego użytku kalkulatorów i innych urządzeń liczących. Równania i nierówności logarytmiczne
Jak wiemy, wyrażenia logarytmowane i podstawa logarytmów muszą być dodatnie, przy czym podstawa logarytmu dodatkowo nie może być równa 1. Ograniczenia te wyznaczają dziedzinę równania lub nierówności logarytmicznej. Jedną z metod rozwiązywania równań lub nierówności logarytmicznych jest doprowadzenie obu stron równania lub nierówności do logarytmy wyrażenia przy tej samej podstawie. Następnie wykorzystując różnowartościowość lub monotoniczność funkcji logarytmicznej o danej podstawie otrzymujemy związki między wyrażeniami logarytmowanymi. W najprostszych przypadkach możemy korzystać bezpośrednio z definicji logarytmu. PRZYKŁADY:
Zakładamy, że x+1>0 i x-1>0, czyli Korzystamy ze wzoru na logarytm iloczynu: Prawą stronę równania zapisujemy w postaci logarytmu: Korzystamy z różnowartościowości funkcji logarytmicznej:
Rozwiązanie x=-3 jest sprzeczne z założeniem, a więc rozwiązaniem jest: x=3. Zakładamy, że x>0. Podstawiamy
Wracamy do niewiadomej x i otrzymujemy: Korzystamy z różnowartościowości funkcji logarytmicznej: Zakładamy, że x>0 i Dwukrotnie korzystamy z różnowartościowości funkcji logarytmicznej:
Logarytmujemy obie strony równania: Korzystamy ze wzoru na logarytm potęgi:
Nie zmieniamy zwrotu nierówności, ponieważ funkcja Zakładamy, że x-2>0 i x+2>0, czyli Korzystamy z monotoniczności funkcji logarytmicznej:
Po uwzględnieniu założenia, otrzymujemy: |
| Tekst pochodzi z serwisu fizyka.kopernik.mielec.pl - Copyright © 2003- |